Στις πρόσφατες εκλογές, που για κάποιο λόγο ήδη μοιάζουν μακρινές, ήμουν υποψήφιος βουλευτής με Το Ποτάμι. Ήταν μια αρκετά ενδιαφέρουσα περιόδος, που αν και σύντομη, μου έμαθε αρκετά πράγματα.
Εδώ είναι 10 πράγματα που έμαθα
1. Η επικοινωνία είναι τα πάντα
Δεν έχει σημασία πόσο καλό και επεξεργασμένο είναι το προγραμμά σου. Ελάχιστοι θα το διαβάσουν. Τίποτα δεν είναι αυτονόητο και χρειάζεται να κοπιάσεις πολύ για να αλλάξεις τη γνώμη κάποιου. Οι ψηφοφόροι ψηφίζουν τον πιο συμπαθή και όχι τον πιο ικανό. Νικητής θα είναι, όποιος επικοινωνήσει καλύτερα τη θετική του πλευρά και αυτή γίνει αρεστή στους πολίτες.
2. Τα χρήματα βοηθούν, τα ΜΜΕ βοηθούν περισσότερο
Αναμφίβολα χρειάζονται χρήματα για να πολιτευτείς, αλλά πολύ λιγότερα από όσα φαντάζεται κανείς. Αυτό που πραγματικά μπορεί να κάνει τη διαφορά, είναι οι παρουσίες που θα έχεις σε ΜΜΕ (παραδοσιακά και ηλεκτρονικά).
3. Οι αψιμαχίες στα τηλεοπτικά πάνελ. κρατούν όσο και ο τηλεοπτικός χρόνος
Υποθέτω πως όλοι, λίγο-πολύ το γνωρίζουν αυτό. Τους πολιτικούς, τους χωρίζουν οι απόψεις και τα κόμματα που εκπροσωπούν, αλλά δεν έχουν κάτι να μοιράσουν και εκτός αέρα, όλοι φίλοι είναι. Τόσο που πηγαινοέρχονται στα τηλεοπτικά κανάλια, με το ίδιο αυτοκίνητο καμιά φορά...
4. Αν δεν έχεις site, έχεις χάσει μια μεγάλη ευκαιρία
Στις εκλογές, δεν απευθύνεσαι μόνο στους ψηφοφόρους της εκλογικής σου περιφέρειας, αλλά με μια καλή οnline παρουσία μπορείς, δυνητικά, να επηρεάσεις ψηφοφόρους παντού. To κοινό δε, είναι πολύ μεγαλύτερο από όσους θα προλάβεις να συναντήσεις δια ζώσης. Η συνεπή παρουσία στα Social Media και μία προσωπική ιστοσελίδα πρέπει να είναι εκ των ουκ άνευ, για όποιον ενδιαφέρεται να πολιτευτεί. Εδώ είναι τα στοιχεία επισκεψιμότητας αυτής εδώ της ιστοσελίδας, από τις 7 Σεπτεμβρίου που ανέβηκε online μέχρι και 30 Σεπτεμβρίου.
5. Στις εκλογές αναπαράγουμε τσιτάτα, δεν υπάρχει χρόνος για ουσιαστική συζήτηση
Οι εκλογές στην Ελλάδα γίνονται ΠΑΝΤΑ βεβιασμένα και ΠΟΤΕ δεν υπάρχει χρόνος για διάλογο και ουσιαστική ανάλυση όσων διακυβεύονται. Εν πολλοίς, αυτό συμβαίνει για να μην φανεί η ένδεια επιχειρημάτων και επεξεργασμένων προτάσεων. Έτσι, κόμματα και πολιτικοί πολιτεύονται με συνθήματα και αρπάζουν κάθε ευκαιρία για να αποπροσανατολίσουν τη συζήτηση.
6. Χωρίς σταυρό προτίμησης, οι εκλογές είναι μια βαρετή διαδικασία
Ακόμα και για τους υποψήφιους μερικές φορές! Χώρις το κίνητρο της επιτυχίας -ή τον φόβο της αποτυχίας- είναι αρκετά δυσκολότερο να εμπνεύσεις και να κινητοποιήσεις την ομάδα.
Οι πολίτες τώρα, είναι ήδη γνωστό πως στάθηκαν απολύτως αδιάφοροι και εδώ έγκειται και η μεγάλη αποτυχία των φιλοευρωπαικών κομμάτων. Δεν κατάφεραν να εξηγήσουν ότι το διακύβευμα δεν ήταν ποιος θα εφαρμόσει το μνημόνιο, αλλά η θέση της Ελλάδας στο σύγχρονο κόσμο.
7. Η πολιτική, είναι τοπική υπόθεση
Ξεκινάς την καμπάνια, όντας ενήμερος για όλα! Έχεις τις απαντήσεις για τα capital controls, το χρέος, το μνημόνιο και τις μεταρρυθμίσεις. Γνωρίζεις για την αγροτική πολιτική και τις αλλαγές στον ασφαλιστικό. Μπαίνεις στο καφενείο για να συζητήσεις και έτοιμος δώσεις απαντήσεις για όλα, μόνο και μόνο για να διαπιστώσεις ότι αυτό που πραγματικά ενδιαφέρει του θαμώνες, είναι ο κακόφτιαγμένος δρόμος που περνάει πάνω από το χωριό. Σε αυτά πρέπει να έχεις απαντήσεις, τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα. Επίσης, στην πόλη, για τα περιτώματα των σκύλων!
8. Αν είσαι υποψήφιος με το Ποτάμι, πάντα θα σε ρωτήσουν για τον Μπόμπολα
Και αυτό, μάλλον ήταν το πιο ενοχλητικό πράγμα στην καμπάνια. Να προσπαθείς να εξηγήσεις ότι δεν είσαι «υπάλληλος συμφερόντων», σε ανθρώπους με μοναδικό επιχείρημα ότι το διάβασαν ή το άκουσαν κάπου.
9. Οι πολίτες ενδιαφέρονται πρωτίστως για να μιλήσουν και όχι για να ακούσουν.
Η σύντομη συνομιλία σας, είναι μια ευκαιρία να βγάλουν την οργή που κουβαλούν για όσα συμβαίνουν στην χώρα. Απορρίπτουν συλλήβδην τα παλιά κόμματα και προτιμούν ακόμα και μια κακή λύση, από την επιστροφή του παρελθόντος.
ΥΓ. Το επιχείρημα ότι αυτοί οι ίδιοι τους εξέλεγαν για δεκαετίες και είναι -αναλογικά- συνυπεύθυνοι καλύτερα να αποφεύγεται! Σε κανένα δεν αρέσει να του θυμίζουν τις ευθύνες του και είναι βολικό να φταίνε πάντα οι άλλοι.
10. Δεν χρειάζεται να νικήσεις για να τα πας καλά
Και πως να νικήσεις, αφού οι εκλογές είναι με λίστα; «Νικητές» είναι μόνο όσοι βρίσκονται σε εκλόγιμη θέση. Έτσι, ο στόχος αναπόφευκτα μετατοπίζεται. Η ευκαιρία για παράδειγμα, να βρεθείς πρόσωπο με πρόσωπο με εκατοντάδες πολίτες, ή να επικοινωνήσεις ηλεκτρονικά μαζί τους είναι μοναδική! Το να μάθεις από πρώτο χέρι τα προβλήματα και να προβληματιστείς για τις πιθανές λύσεις, επίσης. Το να αφήσεις, τέλος, την ασφάλεια του μικρόκοσμου και να πέσεις στο μαγκάλι με τα κάρβουνα μήπως και καταφέρεις και συμβάλεις λίγο, είναι σπουδαία υπόθεση.